**Sen Bilmezsin**

Oturuyorum yine aynı parkta
Nerde diye sorma bilmezsin
Bilsen bile gelmezsin
Yine güneş batıyor
Gökyüzü utancından kızarmış
Niçin diye sorma bilmezsin
Her gün terkedilmek ağrına gidiyor
Senin gibi ancak doğmasını biliyor
Her gün aynı yerde başka birine doğuyor
Etraf ta bir sürü gül var
Benden gül isteme sen bilmezsin
Onlar bana senin her yaptığını söyler
Bir tanesi var ki kırmızı sarı
O gün var ya aşkla ayrılık geçen cuma
Koparamam da senin gibiler dikenleri var
Arkamı döndüm güneşe ne olsa oda senden
Doğuya dönemiyorum en vefalı dostlarım olmayınca
Bazen onlar bile kaçıp gidiyor
Kimmiş o dostların diye sorma bilmezsin
Yanan kalbimi söndüren bulutlar onlar
Eğer günler böyle giderse
Aynı günleri yaşadıkça , güneş hep terk edince
Bende orda dikilen kara söğüte döneceğim.